Guilin

Deze keer is onze treinrit niet zo vlot verlopen als gewoonlijk.
Het begon al bij het vertrek. We wilden een taxi nemen om wat tijd te besparen, maar dat hadden we beter niet gedaan. De chauffeur begreep ons niet, ook al toonden we aan de hand van ons ticket waar we naartoe moesten en zelfs met heel wat gebaren is het hem toch gelukt om ons aan het verkeerde station te droppen, grrrr. Dan nog snel op de metro gesprongen, maar het heeft niet mogen zijn. We zagen de trein voor onze neus wegrijden.
Gelukkig was het geen probleem om dezelfde trein `s avonds te nemen zonder bij te betalen. We hebben onze trein niet voor niets gemist, want een paar minuten nadien kwam Tine tot de vaststelling dat ze haar gsm op de kamer vergeten was.
Tine toch! :-)
Eenmaal op de juiste trein kon er niets misgaan voor de komende 23h. Totdat er opeens een meisje aan ons bed stond met de mededeling dat we Guilin gepasseerd waren. Lap! Dan maar de eerst volgende stop uitgestapt, dat was na anderhalf uur en bleek in the middle of nowhere te zijn. Geluk stond nogmaals aan onze zijde, want net op dat moment konden we nog op een vertrekkende trein springen.
Met een kleine vertraging zijn we dan toch aangekomen in Guilin.

Guilin is een rustig stadje gelegen in het karstgebergte en dit is onze tussenstop naar yangshuo.
We blijven hier 2 dagen en verkennen de stad al wandelend. Dit is het leuke aan kleinere stadjes, alles is dicht bij elkaar. Het enige die wat buiten de stad ligt, is de grot van de Rietfluiten.

`s Avonds wanneer we gezellig op restaurant zaten, werd Tine onverwachts verrast. Wanneer ze ging gaan plassen (gehurkt, Franse toiletten) dacht ze dat er plots een zwart hondje aan haar deur stond. Maar bij beter kijken werd het duidelijk dat er een man op zijn handen en knieën onder de deur aan het piepen was! :-) Die Chinezen schamen zich echt voor niets!

Verder is er hier niets te zien, dus trekken we door met de bus.

Tine en Saskia.